Artykuły
Rok 2025 jest naznaczony nie tylko 150. rocznicą założenia Zgromadzenia Słowa Bożego (werbistów), ale także dziewięćdziesiątą rocznicą powstania czasopisma sinologicznego Monumenta Serica oraz Instytutu Monumenta Serica. Jest to z pewnością dobra okazja, aby spojrzeć na naszą przeszłość i teraźniejszość. Podczas ożywienia czasopisma redaktorem i wszystkimi współredaktorami byli wyłącznie misjonarze werbiści.
Św. Józef Freinademetz ducha modlitwy wyniósł z domu rodzinnego. Pochodził z rodziny zamieszkałej w Oies, w Tyrolu, które leży 1500 n.p.m. Naturalne otoczenie potężnych gór wskazywało na potęgę Boga Stwórcy. Lawiny i spadające kamienie ze szczytów gór często niszczyły pola, domy, ludzi. Rodzina posiadała małe gospodarstwo rolne. Trudy związane z utrzymaniem rodziny z pracy na roli wskazywały jeszcze bardziej na zależność człowieka od Boga. Przy drogach wśród pól stawiano wiele krzyży.
Jestem skonfundowany faktem, że z jednej strony mówi mi się, że synodalność jest konstytutywnym elementem Kościoła, a z drugiej, że jest tym, czego Bóg oczekuje od nas w tym stuleciu (jako nowości?). Jak Bóg miałby zapomnieć o tym, że Kościół ma żyć tym konstytutywnym elementem przez dwadzieścia wieków swojego istnienia? Czyż nie wyznajemy, że Kościół jest jeden, święty, katolicki i apostolski, zamierzając przez to powiedzieć także, że jest synodalny? Czuję nawet większą konfuzję i zmartwienie na widok sugestii, że wreszcie nadszedł dzień odwrócenia piramidy, czyli przezwyciężenia hierarchii przez ludzi świeckich. W Dokumencie Przygotowawczym od samego początku mówi się jasno, że Kościół synodalny jest niezbędny do przywrócenia demokracji.
Kościół katolicki na Tajwanie powstał dzięki staraniom hiszpańskich misjonarzy z Zakonu Dominikanów, którzy przybyli na Tajwan z Filipin w 1626 roku. W czasach obowiązywania portugalskiego Padroado, hiszpańskim misjonarzom nie wolno było schodzić na ląd w Makau, które było wtedy najważniejszym portem w drodze morskiej na Daleki Wschód przez Cieśninę Malakka do Japonii. Zamiast tego pozwolono im osiąść na Tajwanie, opustoszałej wyspie o niewielkim znaczeniu u wybrzeży Chin kontynentalnych. Hiszpańscy misjonarze dotarli do Keelung oraz Tanshui w północnej części wyspy, gdzie próbowali nawracać pierwotnych mieszkańców z plemienia Pingpu.
W tym wydaniu naszej corocznej aktualizacji statystycznej, jak zawsze, przedstawimy kilka nowo opublikowanych badań. Tym razem skupiamy się na „zachodniej gorączce religijnej” na wsi w Chinach, „chińskiej tożsamości kulturowej” wyznawców religii, związku między religijnością a chęcią dawania jałmużny, rozwoju buddyjskiego życia monastycznego w Chinach i motywach, dla których Chińczycy zostali chrześcijanami. Podajemy również liczby związane z poszczególnymi religiami za rok 2020 lub – jeśli takowych nie posiadamy – z poprzednich lat.
Relacje między Stolicą Apostolską a rządem Chińskiej Republiki Ludowej były i są skomplikowane. Wynika to nie tylko z różnic w kwestiach światopoglądowych, ale także i z faktu, że Watykan jest jedynym państwem europejskim, który za legalny rząd całych Chin uznaje rząd Republiki Chińskiej na Tajwanie. Ponadto, Chińska Republika Ludowa nie uznaje żadnych organizacji religijnych, których centra znajdują się poza jej terytorium, co kłóci się z wymogiem podporządkowania się katolików władzy papieskiej. Dlatego też jedną z najważniejszych kwestii spornych między nią a Watykanem pozostaje administracyjna kontrola nad hierarchią kościelną w Kościele katolickim w Chinach.
„Sytuacja Kościoła katolickiego w Chinach jest bardzo trudna do zrozumienia dla obcokrajowców, gdyż znajduje się on w wyjątkowym położeniu”. Jest to kwestia nader często wypowiadana przez zamieszkałych w Chinach katolików, także przez Liu Bainiana 刘柏年 2, kiedy wyjaśniał mi swoje refleksje dotyczące miejsca chińskiego Kościoła w powszechnym Kościele katolickim. Z okazji wywiadu zorganizowanego z pomocą brata Friedberta Ewertza SVD3 oraz siostry Liu Jiabin 刘家斌 ze zgromadzenia Zhonghua Shengmu hui 中华圣母会 (Stowarzyszenie Matki Bożej w Chinach) miałem możliwość spotkać się z Liu Bainianem 3 grudnia 2016 roku w Państwowym Seminarium w Pekinie. Liu Bainian ma własne zdanie na temat tego, co znaczy „wyjątkowe położenie”.
Autor: o. Jacek Gniadek SVD
Boym był pierwszym europejskim misjonarzem, który dostarczył Zachodowi usystematyzowaną wiedzę na temat zdobyczy naukowych, geografii, historii, filozofii i kultury Chin. Agnieszka Couderq, sinolog i wiceprezes Fundacji „Michał Boym” na rzecz Wymiany Kulturowej, w wywiadzie dla Polskiego Radia wymienia jego zasługi: „To on pierwszy opracował atlas Chin, gdzie po-zaznaczał główne rzeki i miasta, a także informacje o najważniejszych kopalniach złota, srebra czy ołowiu. Był człowiekiem, który przetłumaczył i zinterpretował Chiński Kanon Żółtego Cesarza, który do dziś jest podstawą tradycyjnej medycyny chińskiej. Jest on także znany z Flora Sinensis, w której przedstawił nieznane w Europie rośliny i zwierzęta. Opisał także ponad 200 chińskich leków”.
Strona 1 z 2
